πηγαίνεις εκεί που κοιτάς και γω που σε κοιτάζω εκεί θα πάω.
εκεί με άφησες να μένω,κλείδωσες το σώμα μου στο χωροχρόνο,σε μια αέναη στιγμή
σφράγισες το στόμα μου με τρεις λέξεις και με ξέχασες στο άδειο στρώμα.
δε μιλάω πια εγώ.το σώμα μου κινείται μόνο του,πράτει ακούσια.
το μυαλό μου δεν δίνει πια εντολές και η καρδιά μου χτυπάει μηχανικά και άσκοπα σπαταλούν ενέργεια
οι κινήσεις μου.
σου ήταν εύκολο,πιο εύκολο απ'ότι φανταστηκα να με διαγράψεις και μ'έκανες να ελπίζω πως θα μείνεις,
το σκέφτηκα για μια στιγμή,αλήθεια,πλάκα θα ΄χε!
κοιτάς ποτέ εκεί?αν θες θα σου δώσω και λίγη άμμο να βάλεις στα παπούτσια σου και γω θα ρίξω κρασί στη μπλούζα μου και όλα θα γίνουν όπως πριν.
[εσύ πάντα χαρούμενα θα σφυρίζεις.δε σε φοβάμαι]
σε νιώθω.
ΑπάντησηΔιαγραφή