το πηλίκο του πλήθους των ευνοϊκών αποτελεσμάτων ως προς το πλήθος των δυνατών αποτελεσμάτων.

βρε,Χ.,

μου θυμίζουν κάτι αυτές οι μέρες.Τότε,που περνούσαμε καλά πραγματικά!
Και τώρα,μετά από τόσο καιρό έρχεται η στιγμή που πάντα λες,"ρε γαμώτο,δεν εκτίμησα σωστά τις ανάσες σου".Πόσες φορές περπατούσα,δήθεν τυχαία,αργά,
μετρούσα τα πλακάκια για να σε συναντήσω.Τόσοι υπολογισμοί.Τόσοι αριθμοί.
98 ήταν.
Και η θεωρία των πιθανοτήτων,με λάτρευε!
Με χόρταιναν οι παλμοί μου όταν άκουγα το βήμα σου στην άσφαλτο,
εκρήγνυνταν σουπερνοβα παντού γύρω.

Όλα γύρω μας είναι φυσική?
Και 'γω ήθελα να βγάζω αριθμούς απ'τα σπλάχνα μου,μα ερωτεύτηκα ένα γράμμα.

Τα βράδυα βλέπαμε τον γαλαξία απ'τη δική μας οπτική γωνία
και το πρωί σ'έναν σκοτεινό θάλαμο εμφάνιζες δυο αταίριαστες μορφές.
Μα εσύ ξέρεις τα μαγνητικά πεδία,σωστά?
Ετοίμαζες και ένα φιλμάκι,μικρού μήκους,σαν και σένα.
Γιατί είσαι μικρός.Γιατί φεύγεις γρήγορα.
Χάνεσαι .

* όπως το φώς.299.792,458 Km/sec.



 βενζοδιαζεπίνη δόση #2