τα όνειρα ακόμα μου λένε πως δεν μου αξίζει η ζωή

Τα όνειρά μου μοιάζουν με πρωταπριλιάτικα αστεία.Στρώματα καμένα,πεταμένα στις γωνιές των δρόμων είναι καθαρότερα από μένα.Κάποτε δε με 'νοιαζε και πολύ,φαινόταν καθαρή και όμορφη η βρωμιά μου.Τώρα μπαλκόνια στενεύουν και με κοιτούν απειλητικά.Ξεβάφουν οι μελανιές τους μα θα κάνουν κι άλλες.Αγναντεύω το χάος ανάμεσα από τα γόνατά μου.

χάος

"δε με σιχαίνεστε?"

"Πριν σου περάσει απ'το μυαλό κάτι αηδιαστικό και αβάσιμο,άσε να σου πω δυο πράγματα που με τριγυρνάνε"

χάος


23 αναφιλητά