Βάζεις ένα σιντί να παίζει και ψάχνεις αναπτήρα.Αρχίζεις να σκέφτεσαι.Σκέφτεσαι κάτι καλό,κάτι πολύ καλό.Βρίσκεις μισοτελειωμένο κουτάκι σπίρτα.Συνεχίζεις να σκέφτεσαι.Ξοδεύεις 3 σπίρτα μέχρι να ανάψει επιτέλους ένα τσιγάρο.Τρία προς ένα.Περιμένεις.Βλέπεις σε μια γωνιά πεταμένα τα αθλητικά σου παπούτσια.Αυτά που φορούσες στο γυμνάσιο.Θέλεις να τα φορέσεις ξανά.Να τρέξεις.Να πετάξεις.Να φύγεις μαζί τους.Δε μπορείς.Είναι φθαρμένα.Είναι τόσο φθαρμένα  που μια διαδρομή Άνω Πόλη-Πανεπιστήμιο θα τα κατέστρεφε για πάντα.Αλλά τα κρατάς.Γιατί σου θυμίζουν πράματα.Σκέφτεσαι πιθανώς ότι έτσι φέρεσαι και σε ανθρώπους.Στέκεσαι λίγο ακόμα.Μια τζούρα.Τελειώνει το κομμάτι και αρχίζει ένα άλλο.Σκέφτεσαι...

Ποιος είναι ο Pablo Honey και γιατί κόλλησα την ασθένειά του?